strangeerecenzuje

Sięgając po książkę Anny Klary Majewskiej, nie spodziewałam się, że dostanę od niej tak wiele emocji. Tak naprawdę z każdej strony „Bachura” czytelnik otrzymuje ich coraz więcej, a dodatkowe odkrywanie losów rodziny von Ritthof dodaje tej historii tajemniczości i tylko dostarcza dodatkowych emocji. Ta niecodziennie skonstruowana książka może przypaść do gustu naprawdę ogromnej liczbie czytelników.  „Bachur” to przejmująca opowieść o losach rodziny von Ritthoff, która próbowała zmierzyć się z życiem podczas II wojny światowej. To także opowieść o potomkach bohaterów tamtych wydarzeń, którzy próbują poznać i zrozumieć swoje pochodzenie, odkrywając losy swojej rodziny. Jest to również opowieść o kobiecie, która została wciągnięta w odkrywanie tajemnic von Ritthoffów, a przypadkowe spotkanie wpłynęło na całe jej życie. Ostatecznie jest to jednak opowieść naładowana przeróżnymi emocjami i wartościami, które odkrywa się powoli, a które całkowicie trafiają do czytelnika.  „Bachur” zawiera trz

Przełęcz Diatłowa jest jedną z najbardziej zagadkowych historii, która do tej pory budzi wiele wątpliwości i zajmuje niejednego amatora niewyjaśnionych spraw. Do tej pory na jej temat powstaje wiele książek, które w jakiś sposób próbują przybliżyć losy dziewięciorga młodych turystów. Krzysztof Domaradzki proponuje nieco inną książkę. „Przełęcz” to fabularyzowana opowieść, mocno oparta na tamtych słynnych wydarzeniach. I muszę przyznać, że autor poradził sobie z tym zadaniem bardzo dobrze!  „Przełęcz” utrzymana jest w dwóch głównych liniach czasowych. Poznajemy przede wszystkim losy młodych turystów, którzy przygotowują się do wyprawy, a później wyruszają ku przygodzie. Wiktor Gonczar, który przewodził grupie, miał nie tylko zaprowadzić ich na, z pozoru niewymagający szczyt Uralu Północnego, miał dzięki temu pomóc w zdobyciu trzeciego stopnia wtajemniczenia turystycznego. Lekko ponad sześćdziesiąt lat po wyprawie młodych, prywatny detektyw Żenia Kowalczuk oraz prawniczka Anna „Uzi” Gamo

Opis na okładce książki „Mam nadzieję” obiecuje, że będzie to „dowcipny, mądry i prosty poradnik dla wszystkich, którzy starają się zachować zdrowie psychiczne w czasach, gdy znany nam świat zdaje się walić”. Czy czytelnik to dostaje? Mam wrażenie, że otrzymuje nawet dużo więcej.  „Mam nadzieję” trafiła w moje ręce w idealnym momencie. Już od pierwszych stron poczułam, że autorka nie będzie zarzucać mnie złotymi radami zwiastującymi sukces, a jej swego rodzaju okazane wsparcie w tej książce wydało mi się autentyczne. Nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo potrzebowałam tego typu książki. Oczywiście, jak to zresztą z każdym poradnikiem bywa, moje życie nie odmieniło się w momencie zakończenia czytania o sto osiemdziesiąt stopni. Niemniej, jest to taka książka, która zostanie ze mną na długo i niejednokrotnie będę do niej wracać. Książka Czajki-Kominiarczuk to racjonalne spojrzenie na otaczający nas świat i problemy, które dręczą nas każdego dnia. Autorka ujawnia, ale przy okazji także mo

Kiedy zobaczyłam „Sanatorium” Sarah Pearse w zapowiedziach, zaciekawił mnie sam opis fabuły, a klimatyczna okładka tylko podbiła chęć przeczytania tej pozycji. Historia zawarta w książce porwała mnie bez reszty, dlatego mam nadzieję, że tą recenzją przekonam Was, abyście także sięgnęli po ten tytuł. To miał być przyjemny wyjazd do hotelu położonego w górach. Śnieżne szczyty, ekskluzywny budynek i spokój panujący dookoła. Elin wraz ze swoim partnerem Willem mieli dobrze się bawić, świętując przy okazji zaręczyny brata Elin, Isaaca. Hotel byłby wspaniałym miejscem na odpoczynek, gdyby nie dziwna aura, która go otacza. Wszyscy mówią o „czymś” bijącym od tego budynku, co „tak jakoś wpływa na człowieka”. Być może uczucie niepokoju wiąże się z historią tego miejsca, jednak od samego początku Elin nie czuje się komfortowo w tych surowych murach. Sytuacji nie poprawiają napięte stosunki z bratem oraz nieprzepracowana przeszłość, która stale nie daje kobiecie odetchnąć.  Duszna, niemalże klaust

Po ostatnich thrillerach i kryminałach, z wielką chęcią sięgnęłam po „Miłosny układ”, mając nadzieję na lekką, przyjemną miłosną historię, przy której będę się dobrze bawić. Cóż, nie do końca wyszło tak, jak tego oczekiwałam.  Już od samego początku mocno wywracałam oczami i miałam ochotę potrząsnąć główną bohaterką. Historia zaczyna się bowiem od opowieści bohaterki o tym, jak to bardzo nie chce wychodzić za swojego narzeczonego, jak mocno on ją denerwuje i że właściwie sama nie wie czy go kocha. Teoretycznie problem, jakich wiele i może nie wydaje się to specjalnie oburzające, jednak to, czego nie potrafiłam zrozumieć, to fakt, że zamiast porozmawiać ze swoim partnerem, jak to powinno wyglądać w przypadku dorosłych ludzi, Naomi postanawia zachowywać się tak, aby zniechęcić do siebie Nicholasa, żeby to on zakończył ich związek.  Gdyby to była książka o nastolatkach, prawdopodobnie bawiłabym się świetnie podczas jej czytania już od samego początku. W końcu nastolatkowie dopiero uczą si

Akcja nie dająca wytchnienia, naukowe zawiłości i zagadkowa śmierć, za którą może odpowiadać przynajmniej kilka osób. „Zderzacz” Joanny Łopusińskiej to świetnie skonstruowany thriller, którego czytania nie sposób przerwać. W Zderzaczu, ośrodku badań jądrowych, dochodzi do blackoutu, podczas którego w niewyjaśnionych okolicznościach ginie młody naukowiec, Noah Majewski. Chłopak od jakiegoś czasu pracował nad przełomowym odkryciem, a jego niedawne wystąpienie, podczas którego poddawał w wątpliwość pracę CERN-u, nie spodobało się jego szefom i współpracownikom. Czy śmierć Noaha była wypadkiem, czy ktoś mu w tym pomógł? I co odkryje siostra Noaha, Ava, która podąży skąpymi wskazówkami, zostawionymi przez brata? Kiedy zaczęłam czytać „Zderzacz”, w mojej głowie pojawiły się dwie obawy. Przede wszystkim, widząc ilość różnych bohaterów w każdym kolejnym wątku wydawało mi się, że jest tego za dużo i szybko pogubię się w tym, kto jest kim. Drugą obawą było to, że nie zrozumiem wszystkich naukowy

Powolna fabuła i mnóstwo emocji, które uderzają w czytelnika w najmniej spodziewanym momencie. „Pamiętaj, że nie jesteś mężczyzną” Etaf Rum to smutna opowieść, niosąca za sobą wiele wartości, które docierają do czytelnika po odłożeniu książki. To historia, o której się myśli i trudno się jej pozbyć z głowy. Trzy kobiety, trzy historie. Z pozoru takie same, w rzeczywistości jednak totalnie różne. Siedemnastoletnia Isra mieszkająca w Palestynie musi zmagać się ze swoim przeznaczeniem - jej rodzice wydają ją za mąż za Adama, który bardzo szybko zabiera ją ze sobą na Brooklyn. Tam, dwadzieścia osiem lat później, poznajemy losy Dei, najstarszej córki Isry, którą babka Fareeda zmusza do wyjścia za mąż. W międzyczasie poznajemy także losy samej Fareedy, z pozoru stanowczej i nie znoszącej sprzeciwu, jednak w środku dużo bardziej kruchej kobiety. Czy Deya będzie w stanie sprostać oczekiwaniom babki, czy będzie próbowała zerwać z przeznaczeniem? Przyznam szczerze, nie spodziewałam się, że ta ks

Od jakiegoś czasu coraz chętniej zaczytuje się we wszelkiego rodzaju książkach z zakresu poradników. I muszę przyznać, że każdy kolejny jest jeszcze lepszy od poprzedniego.  „Odkryj w sobie potencjał zmian” pokazuje, że każdy, niezależnie od wieku czy płci, może zmienić swój charakter. Osobowość jest bardzo plastyczna, a dzięki niektórym nawykom, które proponuje autor książki, można z powodzeniem ukierunkować ją tak, jak byśmy chcieli.  Książka jest małą skarbnicą wiedzy, dlatego też nieco dłużej zajęło mi poznawanie jej treści. Trudno jest tę książkę przeczytać „na raz” i wynieść z niej odpowiednio dużo, dlatego poznawałam każdy kolejny rozdział stopniowo, starając się przyswoić zawartą w niej wiedzę. Poparta mnóstwem badań, z równie dużą ilością przykładów potwierdzających możliwość zmiany.  W książce znajduje się także wiele krótkich testów czy swego rodzaju wykresów, które mają za zadanie pomóc nam w jakiś sposób się zidentyfikować i zrozumieć swoje zachowania. Oczywiście, jak zres

Mroczny, przerażający i naprawdę wciągający - te słowa idealnie oddają kryminał, który dziś (02.02) ma swoją premierę. Mowa oczywiście o najnowszej powieści Macieja Kaźmierczaka „Nikt”, która na pewno zdobędzie niejedno czytelnicze serce! W jednym z mieszkań w łódzkiej kamienicy znaleziono ciało Moniki Maj. Z pozoru wszystko wygląda jak samobójstwo, jednak pojawia się kilka nieścisłości, przez które podkomisarz Kamila Szolc podejrzewa, że ktoś musiał pomóc dziewczynie w zakończeniu życia. W tym samym mieszkaniu, dokładnie rok temu inna dziewczyna także popełniła samobójstwo, co dodatkowo zastanawia podkomisarz. Ponadto, w mieście zaczynają się dziać inne, niepokojące rzeczy. Czy podkomisarz Kamila Szolc razem z aspirant Edyta Gawron poradzą sobie z rozwiązaniem zagadki i uporają się z rozprzestrzeniającym się po mieście złem? Cóż to była za lektura! Nierzadko zdarza mi się czytać wieczorami, ale rzadko lektura pochłania mnie do tego stopnia, że zapominam o śnie, a dopiero spojrzenie na

Piąty zdobywca czternastu ośmiotysięczników, pierwszy (razem z Leszkiem Cichym) zimowy zdobywca Mount Everestu i pierwszy zimowy zdobywca (samotnie i w gorsecie ortopedycznym) Lhotse - Krzysztofa Wielickiego nie trzeba jakoś specjalnie przedstawiać. Na zawsze zapisał się w historii himalaizmu, a teraz oddaje w ręce czytelników opowieść o swoich wspinaczkach solo.  „Solo. Moje samotne wspinaczki” to opis wszystkich samotnych wejść Krzysztofa Wielickiego na ośmiotysięczniki. W tej krótkiej książce przeczytać można zmagania, jakie podejmował himalaista, ale także przeróżne reflekcje, jaki mu przy tym towarzyszyły. Jest to opowieść o górach, o zmaganiach się ze swoimi słabościami i siłą, jaką człowiek jest w stanie z siebie wykrzesać w naprawdę trudnych warunkach. Osobiście bardzo doceniam ilość zdjęć, jaka pojawiła się w tej książce. Bardzo lubię oglądać ściany lodowców czy obrazki ukazujące codzienne życie w bazach, które przybliżają do opisywanych wydarzeń. Zazwyczaj cierpię na niedobór