strangeerecenzuje

Eva Garcia Saenz de Urturi zasłynęła w Polsce Trylogią Białego Miasta i nie ukrywam, że sama stałam się fanką tamtych książek. Nie zastanawiałam się więc zbyt długo, kiedy na rynku pojawiła się nowa książka autorki. To zdecydowanie zupełnie inna powieść i skłamałabym pisząc, że jestem całkowicie zadowolona z lektury.  „Akwitania” osadzona jest w 1138 roku i opowiada losy Eleonory Akwitańskiej. Kiedy dociera do niej wieść o śmierci ojca, jest przekonana, że ktoś celowo pozbył się Księcia Akwitanii. Eleonora uknuła plan zemsty i postanawia wyjść za mąż za syna króla Francji. Podczas ślubu król umiera w podobnych okolicznościach, co ojciec Eleonory. Młodzi władcy będą próbowali odkryć, co przydarzyło się ich ojcom.  Zdecydowanie nie jest to mój ulubiony typ książek i przyznaję, że sięgnęłam po „Akwitanie” właściwie tylko ze względu na autorkę. Szczerze jednak przyznam, że wciągnęła mnie ta historia i mimo wszystko nieźle się bawiłam podczas poznawania jej. Co prawda nie jestem przekonana

Rynek książki w pełni opanowały świąteczne historie, więc nie trudno w tym okresie o znalezienie lektury, która obiecuje bajkową, zimową scenerię i dużo miłości, żeby ogrzać czytelnika. Do tej pory nie miałam szczęścia w wyborze świątecznych powieści, nie przeczytałam jeszcze takiej, z której byłabym w pełni zadowolona. Widząc, że w tym roku na świąteczną książkę zdecydował się duet Eweliny Nawary i Małgorzaty Falkowskiej, bez zastanowienia skusiłam się na tę opowieść. Niestety, mimo tego, że pióro autorek bardzo mi się podoba, tak sama historia w książce „Święta w Port Moody” nie do końca przypadła mi do gustu.  Poznajemy Abigail Sharpe, dziennikarkę, która właśnie stanęła przed szansą na awans. Na drodze do spokojnego oddania się pracy, staje jej telefon od matki, która oświadcza jej, że musi się zająć swoim chorym dziadkiem na czas wyjazdu rodziców. Abi nie jest zadowolona, bo zmuszona jest do powrotu do małego, rodzinnego miasteczka, z którego uciekła ponad dziesięć lat temu. Jak z

Do tej pory nie znałam książek Bernarda Miniera, ale teraz wiem, że jest czego żałować i na pewno nadrobię inne historie tego autora. Jego najnowsza książka, „Polowanie”, zrobiła na mnie naprawdę spore wrażenie. To była brutalna, nieco przerażająca, naprawdę dobra lektura.  Historia toczy się we Francji, w samym środku pandemii. Z ciemnego lasu prosto pod koła samochodu wyskakuje spłoszone zwierzę. Szybko okazuje się, że nie był to jednak jeleń, a... człowiek, z nałożoną głową jelenia. Ktoś urządził polowanie, ale nie na dziką zwierzynę. Komendant Servaza ma przed sobą trudne śledztwo, w jeszcze trudniejszych okolicznościach.  Już od pierwszych stron ta książka wywołała we mnie dziwny niepokój, który właściwie utrzymywał się aż do końca. Panuje mroczna, przytłaczająca i ponura atmosfera, która z każdą stroną się potęguje. Sama zagadka jest niezbyt wyszukana i właściwie już od połowy książki było wiadomo, kto zamieszany jest w ten brutalny, nieludzki proces, ale to nie umniejsza całej h

Nie sądziłam, że będę w stanie pokochać książki Abby Jimenez jeszcze bardziej, ale stało się, „Życie jest zbyt krótkie” bije na głowę dotychczasowe książki tej autorki - jest jeszcze lepiej, bardziej uroczo i chwyta za serce ze zdwojoną siłą. Adrian Copeland pojawił się już w poprzednej książce Jimenez, jednak nie był to zbyt długi i znaczący epizod. Tym razem poznajemy jego historię, kiedy to pewnej nocy puka do swojej sąsiadki, ponieważ jej nieprzerwanie płaczące dziecko nie daje mu spać. Vanessa opiekuje się córeczką swojej siostry i tej nocy straciła wiarę w to, że jest w stanie zapanować nad małą. Adrian okazuje się jednak zaklinaczem dzieci i bardzo szybko uspokaja Grace, dając tym samym chwilę wytchnienia Vanessie. To przypadkowe nocne spotkanie okaże się początkiem pięknej przyjaźni.  Ta historia ma w sobie wszystko to, czego można oczekiwać od obyczajówki: humor, mnóstwo emocji, zaczynając od pozytywnych, na tych negatywnych, przytłaczających kończąc, a do tego porusza ważne i

Uwielbiam książki z kategorii thriller/kryminał, które od samego początku dosłownie wciągają czytelnika w swoje historie i niemal przesiąka się wszystkimi wydarzeniami, opisywanymi w książce. Właśnie tak było w przypadku "Jeden krok przed śmiercią".  Agentka FBI Macy Crow wraca do pracy po dramatycznych wydarzeniach, które prawie zabrały ją ze świata żywych. Nie do końca wyleczona, postanawia stawić czoło nowym wyzwaniom. Zostaje wysłana do miasteczka Deep Run, gdzie właśnie odnaleziono szczątki Tobi Turner, zaginionej przed laty dziewczyny. Jej partnerem zostaje szeryf miasteczka i dawny kochanek, Mike Nevada. Śledczy szybko odnajdują powiązania między różnymi sprawami, których ofiarami padały młode, ciemnowłose kobiety. i zaczynają pościg za bezwzględnym gwałcicielem i mordercą.  Nie będę ukrywać, ta historia zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie - jakkolwiek to nie zabrzmi, świetnie bawiłam się, mogąc odkrywać różne tropy razem ze śledczymi. Zagadka poprowadzona była napra

Listopad to już ten moment w roku, kiedy na rynku wydawniczym mnożą się książki świąteczne. Nowej książki Ilony Gołębiewskiej nie nazwałabym jeszcze typową świąteczną historią, ale zdecydowanie wprowadza w ten klimat. O czy więc jest „Czas na miłość”? Coż, po prostu o miłości.  Książka opowiada historię trzech kobiet z różnych pokoleń: córki, mamy i babci. Razem prowadzą rodzinny interes, Gościnę u Wajsów, w których właściwie łączą się drogi wszystkich bohaterów. Pola, nie wierzy w prawdziwą miłość, skupia się na rozwoju swojej kariery i stara się o posadę w gazecie. Marta zdecydowanie nie ma szczęścia do mężczyzn, którzy już niejednokrotnie ją skrzywdzili. Po kolejnym rozczarowaniu postanawia skupić się jedynie na prowadzeniu rodzinnej restauracji. Wanda, mimo swojego wieku, zachowała dużo wigoru i oddaje się swojej pasji - graniu w teatrze. Pełni szczęścia nie daje jej jednak stara rana, która nie miała szansy się zabliźnić. Wanda w młodości kochała do szaleństwa, jednak jej wielka m

Media społecznościowe już dawno stały się czymś nieodłącznym w codziennym życiu i, niezależnie od wieku, każdy korzysta z różnego typu aplikacji. Jednak prawdopodobnie nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, jak twórcy aplikacji i reklamodawcy manipulują użytkownikami, pobierając o nich przeróżne dane. I właśnie na tej kwestii skupił się Jaron Lanier, autor książki „Dziesięć powodów, dla których powinieneś natychmiast usunąć swoje konta z mediów społecznościowych”. Książka podzielona jest na dziesięć rozdziałów, w których autor opisuje tytułowe dziesięć powodów. Trzeba oddać autorowi, że książka zawiera rzetelne, dobrze przygotowane informacje, poparte różnego typu badaniami i spostrzeżeniami. Jak sam autor podkreśla, to nie są jedyne powody, dla których możemy uznać media społecznościowe za „złe”, jednak to są tego typu rzeczy, o których nikt nie chce mówić głośno.  Szczerze mówiąc, nie zetknęłam się w tej książce z niczym, czego bym nie wiedziała - ale to ze względu na podobny temat n

Słynna trylogia z Komisarzem Forstem doczekała się siódmego tomu. Brzmi absurdalnie? Nie w przypadku Remigiusza Mroza, który przygotował już swoich czytelników na to, aby spodziewali się niespodziewanego.  Stary dobry Forst wrócił. Po wielu zawirowaniach komisarz Wiktor Forst wraca na służbę i prowadzi sprawę zaginionej w Tatrach Zachodnich. Dziewczyna przepadła bez wieści, a ostatnio widziana była w towarzystwie czterech słowackich turystów. Przy okazji poszukiwań Forst natrafia na zbrodnię sprzed lat, która całkiem odmieni śledztwo.  Jak to bywało już w tej serii (ale i w większości książkach Mroza), autor niesamowicie wodzi czytelnika za nos. Nawet jeżeli już wydaje się, że sprawca jest znany, a cała zagadka rozwiązana - nic bardziej mylnego. Nagle czytelnik poznaje nowe fakty, które zupełnie zmieniają bieg wydarzeń. I mimo że osobiście spodziewałam się takich zabiegów - w końcu niejedną książkę Mroza już przeczytałam - bardzo mi się ten zabieg podoba. Autor jest w stanie rozpisać w