Przejdź do głównej zawartości

Akwitania - Eva Garcia Saenz de Urturi


Eva Garcia Saenz de Urturi zasłynęła w Polsce Trylogią Białego Miasta i nie ukrywam, że sama stałam się fanką tamtych książek. Nie zastanawiałam się więc zbyt długo, kiedy na rynku pojawiła się nowa książka autorki. To zdecydowanie zupełnie inna powieść i skłamałabym pisząc, że jestem całkowicie zadowolona z lektury. 

„Akwitania” osadzona jest w 1138 roku i opowiada losy Eleonory Akwitańskiej. Kiedy dociera do niej wieść o śmierci ojca, jest przekonana, że ktoś celowo pozbył się Księcia Akwitanii. Eleonora uknuła plan zemsty i postanawia wyjść za mąż za syna króla Francji. Podczas ślubu król umiera w podobnych okolicznościach, co ojciec Eleonory. Młodzi władcy będą próbowali odkryć, co przydarzyło się ich ojcom. 

Zdecydowanie nie jest to mój ulubiony typ książek i przyznaję, że sięgnęłam po „Akwitanie” właściwie tylko ze względu na autorkę. Szczerze jednak przyznam, że wciągnęła mnie ta historia i mimo wszystko nieźle się bawiłam podczas poznawania jej. Co prawda nie jestem przekonana czy chciałabym czytać więcej tego typu książek, ale przynajmniej w jakimś stopniu poszerzyłam swoje czytelnicze horyzonty. 

Nie do końca nazwałabym tę książkę thrillerem, jest to bardziej fabularyzowana powieść historyczna. Na pewno na ogromny plus zasługuje atmosfera, jaką udało się wykreować autorce. Czytając, czułam się jakbym oglądała film o podobnej tematyce, doskonale potrafiłam wyobrazić sobie wszystkie opisywane sytuacje.

To, czego mi zabrakło w tej historii, to głębszego poznania Eleonory. Wszystkie wydarzenia w książce dzieją się bardzo szybko, autorka tak naprawdę przeskakuje z wydarzenia na wydarzenie i rozumiem, że inaczej trudno byłoby przedstawić całą tę historię, natomiast zabrakło mi trochę więcej przemyśleń i planów głównej bohaterki, która była dla mnie naprawdę interesująca. 

Jestem w stanie dostrzec piękno i dopracowanie tej książki, mimo że osobiście nie oceniam jej jakoś specjalnie wysoko. Mimo wszystko jednak warto ją poznać, nawet jeśli, podobnie jak ja, nie zaczytujecie się zazwyczaj w tego typu literaturze. Jeśli już czytaliście książki tej autorki, to na pewno znacie jej pióro i wiecie, że potrafi pisać naprawdę dobrze. To książka, którą po prostu trzeba przeczytać, aby stwierdzić, czy trafi w nasz gust. 

Książka przeczytana w ramach współpracy z Wydawnictwem Muza

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m