Przejdź do głównej zawartości

Inne tonacja ciszy – Remigiusz Mróz


Remigiusz Mróz nie boi się różnorodności i tworzy powieści, które mają szanse zadowolić różnych czytelników. Oczywiście, są serie tego autora, które sobie cenię, ale są i takie historie, które zupełnie do mnie nie trafiły. Na szczęście przy „Innych tonacjach ciszy” bawiłam się naprawdę dobrze.

Rozpędzona półciężarówka całkowicie odmieniła życie Aspen. Dziewczyna budzi się w szpitalu, nie pamiętając wypadku, ale także nie pamiętając zupełnie nic ze swojego życia. Sprawy nie ułatwia fakt, że przy jej łóżku tkwi obcy chłopak, który nie może jej zbyt wiele pomóc w zrozumieniu sytuacji, a sam jawi się jako prawdziwa tajemnica. Dokąd doprowadzi ją ta dziwna znajomość? I czy zdoła odnaleźć dawną siebie?

Może i motyw z utratą pamięci jest dość oklepany, ale nadal bardzo lubię, kiedy pojawia się w książkach. Zawsze dodaje to pewnego dreszczyku emocji i z ciekawością, razem z główną bohaterką, odkrywamy jej dotychczasowe życie, przyzwyczajenia, ludzki, których znała. Jest to o tyle interesujące, że właściwie, jak w przypadku Aspen, nie wiadomo do końca, jakie życie prowadziła przed wypadkiem, komu powinna ufać i czy może polegać na otaczających ją osobach. Wypada to szczególnie interesująco, kiedy strzępki informacji, jakie docierają do dziewczyny, wcale nie są optymistyczne i można spodziewać się naprawdę najgorszego.

Sam zamysł z zagadką zaginionej kasety też mi się spodobał, chociaż na początku upatrywałam w nim niewiele sensu i bałam się zupełnego spłycenia tego tematu. Na szczęście im więcej poznajemy szczegółów odnośnie do tej zagadki, tym robi się ciekawiej, tym więcej pojawia się emocji i tym trudniej oderwać się od opisywanych wydarzeń.

W moim odczuciu cała warstwa relacji między Aspen a Graysonem jest też całkiem dobrze poprowadzona. Chociaż nie jestem zwolenniczką niektórych z ich zachowań i decyzji, to ich emocje i kierujące nimi konsekwencje pewnych wydarzeń są dla mnie zrozumiałe i trochę ich usprawiedliwiają. Niektórych wydarzeń między nimi łatwo było mi się domyślić, ale jestem naprawdę ciekawa, jak to wszystko rozwinie się w kolejnej części.

Jeżeli chodzi o książki Remigiusza Mroza o młodych ludziach to zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu książka „Osiedle RZNiW” i to ona jest dla mnie numerem jeden, ale nie mogę powiedzieć, że „Inne tonacje ciszył mnie zawiodły. To naprawdę dobra historia, trzymająca w napięciu, pełna emocji i niewyjaśnionych jeszcze wydarzeń, które, mam nadzieję, zostaną odkryte w drugim tomie.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m