Przejdź do głównej zawartości

Powieść graficzna: Duma i uprzedzenie - Austen, Edginton, Deas



Powieści graficzne są dla mnie zbawienne, bo dzięki prostej formie mogę poznać książki, które uznawane są za klasyki literatury. Mam już za sobą kilka tego typu historii, tym razem przyszedł czas na „Dumę i uprzedzenie”, którą, jak teraz wiem, będę chciała poznać także w pełnej wersji.

Zdaję sobie sprawę z tego, jak wygląda adaptacja książki na powieść graficzną, dlatego w pełni rozumiem delikatne poczucie niedosytu, jeśli chodzi o rozwinięcie relacji między bohaterami i oczywiście nie postrzegam tego jako wadę tej adaptacji. Doceniam tę historię w formie graficznej i to, że dzięki niej na pewno chętniej sięgnę po książkę Jane Austen, wiedząc, czego mogę się spodziewać i jednocześnie rozwijając już poznaną historię.

Tę powieść czyta się płynnie, a do tego wszystkie ilustracje wyglądają naprawdę imponująco. Świetnie się bawiłam poznając tę historię i, mimo że błyskawicznie się przez nią przechodzi, zdążyłam się przywiązać do bohaterów i zaczęłam im kibicować. I zrozumiałam, dlaczego tak wielu uznaje tę książkę za ponadczasową i taką, którą każdy powinien poznać.

Myślę że jest to przede wszystkim niezła gratka dla fanów „Dumy i uprzedzenia”, ale nie tylko oni będą zadowoleni. To na pewno dobry początek dla tych, którzy - jak ja - nie mieli okazji do tej pory czytać tego dzieła. Bo dzięki niej można zapoznać się z najważniejszymi wątkami fabuły i, być może, dzięki temu sięgnąć po pierwowzór.

Bardzo się cieszę, że to już kolejny z klasyków literatury wydany w tak przyjemnej, przystępnej formie. Mam nadzieję, że powstanie ich jeszcze więcej!


Książka przeczytana dzięki współpracy z Wydawnictwem W.A.B.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m
Prześlij komentarz
Czytaj więcej