Przejdź do głównej zawartości

Po drugiej stronie. Autobiografia - Julia Fox



Rzadko kiedy sięgam po biografie znanych osób, a jeśli już, zazwyczaj są to książki dotyczące życia himalaistów. Widziałam jednak wiele świetnych opinii o „Po drugiej stronie”, korzystając więc z uprzejmości Wydawnictwa W.A.B., postanowiłam sprawdzić, czego mogę dowiedzieć się o Julii Fox. I jestem naprawdę pod ogromnym wrażeniem.

Zaczyna się od wczesnego dzieciństwa, podzielonych rodziców tworzących niestabilny związek, który tak naprawdę determinował wszystkie późniejsze zachowania i życie samej Julii. A w nim roiło się od różności. Wizyty w aresztach, szpitalu psychiatrycznym, związek z dilerem, uzależnienie od narkotyków, przedawkowania, praca dominy, związek z dużo starszym mężczyzną... a to i tak dopiero wierzchołek góry lodowej.

Przyznaję, że raczej niewiele wiedziałam o postaci Julii Fox, ale tak naprawdę już od pierwszych stron ogromnie wciągnęła mnie ta historia! To świetnie napisana autobiografia, którą czyta się jak dobrą powieść. Nie można odmówić Fox lekkiego pióra i rozbrajającej szczerości, z jaką podeszła do, swego rodzaju, spowiedzi, opowiadając o wszelkich wzlotach i upadkach swojego życia.

Wszystko to sprawia, że ta opowieść naprawdę porusza. Mam wiele współczucia wobec małej Julii, która wychowywać musiała się sama. Która wpadała z jednego złego towarzystwa w drugie, która musiała poznawać najciemniejsze strony życia. Zaburzone postrzeganie związków doprowadziło do tego, że stała się niejako zakładniczką każdego kolejnego jej partnera. 

I chociaż z niezwykłą szczerością i czasem z ogromną dbałością o szczegóły aktorka opowiada o najważniejszych wydarzeniach w jej życiu, mam poczucie, że to nadal ledwie wycinek tego, co tak naprawdę w życiu ją spotkało, przez co przeszła i z czym musiała się mierzyć.

Niemniej jest to jednak opowieść, która pokazuje, że nawet z najbardziej toksycznych relacji da się uciec, że można wyjść z nałogu, można pogodzić się ze stratą i wybaczyć tym, którzy nie byli dla nas dobrzy. Mimo ogromnego bólu, jaki ma w sobie ta opowieść, kończy się czytać tę książkę ze swoistym poczuciem nadziei, z wiarą w to, że nawet z najgorszego momentu naszego życia jesteśmy w stanie wyjść na prostą.

Ciekawa, czasem prowokująca, czasem bulwersująca, a jednocześnie niosąca swoiste ukojenie i powiew szczęścia. To opowieść życia, które być może nie było najlepsze, ale mimo to dało siłę do walki o dobrą przyszłość. „Po drugiej stronie” to poruszająca historia, która zrobiła na mnie naprawdę ogromne wrażenie - a nie spodziewałam się tego, kiedy zaczynałam ją czytać. Książka warta poznania!



Książka przeczytana dzięki uprzejmości Wydawnictwa W.A.B.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Flaw(less). Opowiedz mi naszą historię - Marta Łabęcka

Zazwyczaj do książek, które zasłynęły w serwisie Wattpad, a potem zostały wydane, podchodzę nieco sceptycznie - być może dlatego, że już na kilku takich historiach się zawiodłam. Bardzo się cieszę, że przez to nie zniechęciłam się do sięgnięcia po „Flaw(less). Opowiedz mi naszą historię", bo ta książka całkowicie zawładnęła moimi emocjami.  Ona ma status lodowej księżniczki, pochodzi z tak zwanego dobrego domu i zgarnia same najlepsze oceny. Odpycha od siebie ludzi i jedyne o czym marzy, to ucieczka z Moreton. Do niego przylgnęła łatka narkomana, a dla jego matki liczą się tylko używki i przypadkowi mężczyźni. Ich znajomość zaczyna się całkiem przypadkiem, ale szybko okazuje się, że mają ze sobą dużo więcej wspólnego, niż wydawało się na początku.  Jestem zachwycona i zauroczona tą historią. Najlepszą rekomendacją tej książki będzie to, że siedziałam przy niej do prawie 1:30 w nocy (a to zdarza mi się naprawdę rzadko), bo nie byłam w stanie jej odłożyć, nie poznając losów tej ...

Ozyrys – Remigiusz Mróz

Uważam, że seria „Langer” to książki Remigiusza Mroza, która ma szansę podbić serca osobom, które do tej pory nie miały po drodze z twórczością autora. I „Ozyrys”, chociaż trzeci w kolejce, nie ustępuje swoim poprzednikom i zapewnię naprawdę wiele emocji, zwrotów akcji i świetną rozrywkę. Bardzo trudno opowiadać i fabule tych książek, nie spojlerując jednocześnie wielu wydarzeń, więc oszczędność w słowach, jeśli chodzi o sam opis wydawcy, powinien być tutaj wystarczający: „Kiedy jeden potwór staje przed sądem, drugi zaczyna polowanie”. Przyznam, że naprawdę dużo się dzieje w tej historii i właściwie nawet na chwilę nie zwalniamy tempa. Przeplatają się w niej różnorodne wątki, kontynuujące wydarzenia z poprzednich tomów, ale oczywiście najważniejsze są tutaj występki Ozyrysa i Piotra Langera. A te są wręcz spektakularne!  To też tego typu historia, w której mimo poważnych tematów pojawia się sporo humoru – ten humor jednak często występuje w spotkaniach z Piotrem Langerem, przez co ...

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie...