Przejdź do głównej zawartości

Na wieczne potępienie - Małgorzata Rogala


Wspaniałe było wrócić do Pełni! Bardzo lubię pióro Małgorzaty Rogali i z wielką chęcią sięgnęłam po kolejny tom tej naprawdę interesującej serii!

W małym miasteczku znaleziono zwłoki kobiety przy jeziorze, zupełnie nagie i w nienaturalnej pozie. Duet Gniewosz i Sokół starają się rozwiązać zagadkowe zabójstwo, ale szybko okazuje się, że w okolicach Pełni może grasować seryjny morderca. Czy śledczy zdążą rozwiązać sprawę, przed kolejnymi zabójstwami?

Autorka ze zwinnością łączy ciekawą sprawę kryminalną, z równie interesującym tłem obyczajowym. Jest to trzeci tom i zdecydowanie polecam czytanie zgodnie z kolejnością - co prawda same sprawy się ze sobą nie łączą, ale jednak pojawiają się w tej części odniesienia do poprzednich, które od razu odkrywają karty tamtych zagadek.

Bardzo lubię duet Gniewosz i Sokół, ich determinację i nieustępliwość w chęci rozwiązania zagadki. Autorka też zgrabnie wodzi czytelnika za nos, podrzucając tropy, które rzucają podejrzenia na zupełnie inną osobę, która ostatecznie okazała się winna. Ciekawą częścią są także rozdziały z perspektywy mordercy - osobiście uwielbiam takie zabiegi, wzmaga to ciekawość, a jednocześnie pozwala wejść w, często przerażający, umysł mordercy.

„Na wieczne potępienie” to obraz stłamszonej osoby, której wpajany w dzieciństwie rygorystyczny światopogląd, odbija się zakrzywionym myśleniem w dorosłym życiu. Podwójne standardy, maniakalne uznawanie się za wybawiającego z grzechu i poczucie wyższego celu. Przerażający obraz tego, że nawet w zupełnie normalnej, przyjaznej osobie mogą kryć się prawdziwe demony.

Płynna, ciekawa historia, napisana naprawdę przyjemnym piórem. Umiejętnie wykreowani bohaterowie, wrzuceni w, czasem szalony, wir wydarzeń. To książka, w której nie tylko sama zagadka kryminalna sprawia, że trudno się od niej oderwać, ale także warstwa obyczajowa zachęca do przewracania kolejnych kartek. Ja jestem zupełnie na tak i chętnie będę sięgać po kolejne powieści tej autorki.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m