Przejdź do głównej zawartości

Koliber - Sandro Veronesi



Są książki, które trudno przeczytać szybko, za jednym razem. Absolutnie nie oznacza to, że są to złe powieści. Czasem zdarzają się po prostu takie książki, które mimo niespiesznej, nieszczególnie wyróżniającej się fabuły, pozostawiają w czytelniku wiele różnych emocji, które najzwyczajniej trzeba przemyśleć. Właśnie taką książką jest Koliber Sandro Veronesi.
 
Pozornie Koliber to opowieść o życiu i przygodach Marca Carrery, którego poznajemy już od wczesnych lat, aż po jego ostatnie chwile. Marco nie ma prostego życia, a czasem wydaje się, jakby wszelkie nieszczęścia dotykały właśnie jego. Mimo to nie traci optymizmu i nadziei, potrafiąc odnaleźć szczęście w drobnych rzeczach.
 
Tak jak wspomniałam, Koliber to zupełnie nieśpieszna opowieść, której znaczenie i pełnia dociera do czytelnika dopiero po przeczytaniu ostatniej strony historii. Gdybym miała jednoznacznie powiedzieć, o czym jest ta powieść, powiedziałabym, że po prostu o życiu. Zupełnie takim, jakie jest. O wszystkich wzlotach i upadkach, o rodzinie, kłótniach, nieporozumieniach, drobnych radościach, ale też większych niepowodzeniach czy ostatecznie samej śmierci. Historia stopniowo odkrywa przed czytelnikiem wszystkie te elementy i emocje, które uderzają po zakończeniu jeszcze mocnej. 
 
Jest to zupełnie nieoczywista powieść, a z drugiej strony wydaje się całkowicie zwyczajna. I tutaj odnajdujemy jej prawdziwe piękno. Tak naprawdę każdy odbierze ją w zupełnie inny sposób, każdy zwróci uwagę na inne elementy, a jednocześnie każdy stwierdzi, że to naprawdę warta przeczytania opowieść. Czasem wydaje się traktować zupełnie o niczym, czasem zdaje się, jakby konkretny fragment był zupełnie niepotrzebny, a z drugiej strony poznajemy mnóstwo ciekawych historii z życia Marca. O wszystkim i o niczym - to zdanie naprawdę idealnie oddaje fabułę. 
 
Momentami styl autora może okazać się dla niektórych męczący - zupełnie zdaję sobie z tego sprawę. Wystarczy chwila nieuwagi, odpłynięcie gdzieś myślami i można pogubić się w tym, o czym się właściwie czyta. Dlatego ważne jest, aby tę opowieść poznawać niespiesznie, nie na siłę, wracać do niej w momencie, kiedy po prostu poczuje się na nią chęć. To zdecydowanie wydłuży moment zapoznawania się z lekturą, ale naprawdę jest to tego warte. Ten ogrom emocji, który kryje się na kartach tej powieści, rekompensuje wszelkie niedogodności. 
 
Zdaję sobie sprawę, że ta historia nie okaże się idealną dla wszystkich. Jeśli jednak lubicie nieśpieszne, czasem pogmatwane, ale pełne emocji opowieści o zwykłym życiu, trafiliście świetnie! Naprawdę mogę ją polecić, ale zdecydować się na lekturę musicie już sami.



Książka przeczytana dzięki współpracy z Wydawnictwem Książnica

Recenzja dostępna także na portalu Poinformowani.pl

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m