Przejdź do głównej zawartości

Koliber - Sandro Veronesi



Są książki, które trudno przeczytać szybko, za jednym razem. Absolutnie nie oznacza to, że są to złe powieści. Czasem zdarzają się po prostu takie książki, które mimo niespiesznej, nieszczególnie wyróżniającej się fabuły, pozostawiają w czytelniku wiele różnych emocji, które najzwyczajniej trzeba przemyśleć. Właśnie taką książką jest Koliber Sandro Veronesi.
 
Pozornie Koliber to opowieść o życiu i przygodach Marca Carrery, którego poznajemy już od wczesnych lat, aż po jego ostatnie chwile. Marco nie ma prostego życia, a czasem wydaje się, jakby wszelkie nieszczęścia dotykały właśnie jego. Mimo to nie traci optymizmu i nadziei, potrafiąc odnaleźć szczęście w drobnych rzeczach.
 
Tak jak wspomniałam, Koliber to zupełnie nieśpieszna opowieść, której znaczenie i pełnia dociera do czytelnika dopiero po przeczytaniu ostatniej strony historii. Gdybym miała jednoznacznie powiedzieć, o czym jest ta powieść, powiedziałabym, że po prostu o życiu. Zupełnie takim, jakie jest. O wszystkich wzlotach i upadkach, o rodzinie, kłótniach, nieporozumieniach, drobnych radościach, ale też większych niepowodzeniach czy ostatecznie samej śmierci. Historia stopniowo odkrywa przed czytelnikiem wszystkie te elementy i emocje, które uderzają po zakończeniu jeszcze mocnej. 
 
Jest to zupełnie nieoczywista powieść, a z drugiej strony wydaje się całkowicie zwyczajna. I tutaj odnajdujemy jej prawdziwe piękno. Tak naprawdę każdy odbierze ją w zupełnie inny sposób, każdy zwróci uwagę na inne elementy, a jednocześnie każdy stwierdzi, że to naprawdę warta przeczytania opowieść. Czasem wydaje się traktować zupełnie o niczym, czasem zdaje się, jakby konkretny fragment był zupełnie niepotrzebny, a z drugiej strony poznajemy mnóstwo ciekawych historii z życia Marca. O wszystkim i o niczym - to zdanie naprawdę idealnie oddaje fabułę. 
 
Momentami styl autora może okazać się dla niektórych męczący - zupełnie zdaję sobie z tego sprawę. Wystarczy chwila nieuwagi, odpłynięcie gdzieś myślami i można pogubić się w tym, o czym się właściwie czyta. Dlatego ważne jest, aby tę opowieść poznawać niespiesznie, nie na siłę, wracać do niej w momencie, kiedy po prostu poczuje się na nią chęć. To zdecydowanie wydłuży moment zapoznawania się z lekturą, ale naprawdę jest to tego warte. Ten ogrom emocji, który kryje się na kartach tej powieści, rekompensuje wszelkie niedogodności. 
 
Zdaję sobie sprawę, że ta historia nie okaże się idealną dla wszystkich. Jeśli jednak lubicie nieśpieszne, czasem pogmatwane, ale pełne emocji opowieści o zwykłym życiu, trafiliście świetnie! Naprawdę mogę ją polecić, ale zdecydować się na lekturę musicie już sami.



Książka przeczytana dzięki współpracy z Wydawnictwem Książnica

Recenzja dostępna także na portalu Poinformowani.pl

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Flaw(less). Opowiedz mi naszą historię - Marta Łabęcka

Zazwyczaj do książek, które zasłynęły w serwisie Wattpad, a potem zostały wydane, podchodzę nieco sceptycznie - być może dlatego, że już na kilku takich historiach się zawiodłam. Bardzo się cieszę, że przez to nie zniechęciłam się do sięgnięcia po „Flaw(less). Opowiedz mi naszą historię", bo ta książka całkowicie zawładnęła moimi emocjami.  Ona ma status lodowej księżniczki, pochodzi z tak zwanego dobrego domu i zgarnia same najlepsze oceny. Odpycha od siebie ludzi i jedyne o czym marzy, to ucieczka z Moreton. Do niego przylgnęła łatka narkomana, a dla jego matki liczą się tylko używki i przypadkowi mężczyźni. Ich znajomość zaczyna się całkiem przypadkiem, ale szybko okazuje się, że mają ze sobą dużo więcej wspólnego, niż wydawało się na początku.  Jestem zachwycona i zauroczona tą historią. Najlepszą rekomendacją tej książki będzie to, że siedziałam przy niej do prawie 1:30 w nocy (a to zdarza mi się naprawdę rzadko), bo nie byłam w stanie jej odłożyć, nie poznając losów tej ...

Ozyrys – Remigiusz Mróz

Uważam, że seria „Langer” to książki Remigiusza Mroza, która ma szansę podbić serca osobom, które do tej pory nie miały po drodze z twórczością autora. I „Ozyrys”, chociaż trzeci w kolejce, nie ustępuje swoim poprzednikom i zapewnię naprawdę wiele emocji, zwrotów akcji i świetną rozrywkę. Bardzo trudno opowiadać i fabule tych książek, nie spojlerując jednocześnie wielu wydarzeń, więc oszczędność w słowach, jeśli chodzi o sam opis wydawcy, powinien być tutaj wystarczający: „Kiedy jeden potwór staje przed sądem, drugi zaczyna polowanie”. Przyznam, że naprawdę dużo się dzieje w tej historii i właściwie nawet na chwilę nie zwalniamy tempa. Przeplatają się w niej różnorodne wątki, kontynuujące wydarzenia z poprzednich tomów, ale oczywiście najważniejsze są tutaj występki Ozyrysa i Piotra Langera. A te są wręcz spektakularne!  To też tego typu historia, w której mimo poważnych tematów pojawia się sporo humoru – ten humor jednak często występuje w spotkaniach z Piotrem Langerem, przez co ...

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie...