Przejdź do głównej zawartości

Sorry, taki mamy ślad węglowy - Mike Berners-Lee


W ostatnim czasie można zaobserwować zintensyfikowane rozmowy dotyczące szeroko pojętej ekologii. Świadomość każdego z nas zdecydowanie rośnie, rośnie też niestety zagrożenie naszego środowiska. Chęć poszerzenia wiedzy i zrozumienia niektórych mechanizmów skłoniła mnie do sięgnięcia po książkę „Sorry, taki mamy ślad węglowy” Mike'a Berners-Lee i z całym przekonaniem mogę Wam ją polecić.

Jak sam tytuł wskazuje, jest to książka o tym, czym jest i w jaki sposób powstaje ślad węglowy, a także o tym, w jaki sposób my możemy go zminimalizować, znacząco ograniczyć. Autor opiera się na wielu badaniach, przytacza mnóstwo danych i statystyk, a wszystko to okraszone różnymi wykresami. Ta nieco ponad trzystustronicowa książka zawiera w sobie naprawdę ogrom wiedzy, zapisanej w bardzo przystępny sposób. 

„Sorry, taki mamy ślad węglowy” to tak skonstruowana książka, że z powodzeniem można czytać ją wyrywkowo, odnajdując akurat ciekawiące nas rzeczy. Może ona posłużyć jako mała encyklopedia wiedzy na temat śladu węglowego. Mimo że w książce autor zawarł naprawdę mnóstwo danych liczbowych i różnorakich wyliczeń, czyta się ją dość lekko, z powodzeniem przyswajając wiedzę. Naprawdę można odnaleźć przyjemność z czytania, ilość danych nie przytłacza, nie odczuwa się, jakby się czytało zapiski jakiegoś naukowca. A dzięki sporemu humorowi, jaki serwuje autor, lektura staje się jeszcze przyjemniejsza.

Autor przeprowadza czytelnika od najdrobniejszych emisyjnych rzeczy, które mogłyby się wydawać zupełnie nieistotne, aż po naprawdę ogromne produkcje śladu węglowego. Dzięki temu czytelnik zostaje dosadnie uświadomiony w tym, jak na planetę wpływają jego najdrobniejsze czynności i jak swoimi wyborami może wpłynąć na jej kondycje. Autor w wielu sytuacjach wskazuje właśnie alternatywy,  które są mniejszym złem, a ograniczone przez wielu ludzi, mogą mieć kolosalne znaczenie.

I, co najważniejsze, autor absolutnie nie próbuje umoralniać czy zmuszać do zastanawiania się nad każdą z wykonywanych przez nas czynności. Autor jedynie prowadzi za rękę przez najróżniejsze elementy codziennego życia, pokazuje alternatywy, zachęca do świadomego egzystowania, ale także apeluje o zdrowy rozsądek i nie popadanie w skrajności. To też jest ważne, aby nie próbować podchodzić do emisyjności zero-jedynkowo, jakby tylko czynności niskoemisyjne były dobre, poprawne. 

Lektura książki „Sorry, taki mamy ślad węglowy” na pewno zwiększy świadomość, a także skłoni do refleksji, kiedy kolejny raz przyjdzie nam wybierać pomiędzy mniejszym i większym złem. Jeżeli jesteście ciekawi, o co tak naprawdę chodzi z tym śladem węglowym, jak swoimi decyzjami możecie zrobić mały krok w stronę lepszego życia lub macie już sporą wiedzę na ten temat, ale chcielibyście ją sobie uporządkować, to właśnie ta książka jest dla Was. Bo warto poszerzać swoją wiedzę i żyć świadomie! 


Książka przeczytana dzięki współpracy z Wydawnictwem Dolnośląskim

Recenzja dostępna także na portalu Poinformowani.pl

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Flaw(less). Opowiedz mi naszą historię - Marta Łabęcka

Zazwyczaj do książek, które zasłynęły w serwisie Wattpad, a potem zostały wydane, podchodzę nieco sceptycznie - być może dlatego, że już na kilku takich historiach się zawiodłam. Bardzo się cieszę, że przez to nie zniechęciłam się do sięgnięcia po „Flaw(less). Opowiedz mi naszą historię", bo ta książka całkowicie zawładnęła moimi emocjami.  Ona ma status lodowej księżniczki, pochodzi z tak zwanego dobrego domu i zgarnia same najlepsze oceny. Odpycha od siebie ludzi i jedyne o czym marzy, to ucieczka z Moreton. Do niego przylgnęła łatka narkomana, a dla jego matki liczą się tylko używki i przypadkowi mężczyźni. Ich znajomość zaczyna się całkiem przypadkiem, ale szybko okazuje się, że mają ze sobą dużo więcej wspólnego, niż wydawało się na początku.  Jestem zachwycona i zauroczona tą historią. Najlepszą rekomendacją tej książki będzie to, że siedziałam przy niej do prawie 1:30 w nocy (a to zdarza mi się naprawdę rzadko), bo nie byłam w stanie jej odłożyć, nie poznając losów tej ...

Ozyrys – Remigiusz Mróz

Uważam, że seria „Langer” to książki Remigiusza Mroza, która ma szansę podbić serca osobom, które do tej pory nie miały po drodze z twórczością autora. I „Ozyrys”, chociaż trzeci w kolejce, nie ustępuje swoim poprzednikom i zapewnię naprawdę wiele emocji, zwrotów akcji i świetną rozrywkę. Bardzo trudno opowiadać i fabule tych książek, nie spojlerując jednocześnie wielu wydarzeń, więc oszczędność w słowach, jeśli chodzi o sam opis wydawcy, powinien być tutaj wystarczający: „Kiedy jeden potwór staje przed sądem, drugi zaczyna polowanie”. Przyznam, że naprawdę dużo się dzieje w tej historii i właściwie nawet na chwilę nie zwalniamy tempa. Przeplatają się w niej różnorodne wątki, kontynuujące wydarzenia z poprzednich tomów, ale oczywiście najważniejsze są tutaj występki Ozyrysa i Piotra Langera. A te są wręcz spektakularne!  To też tego typu historia, w której mimo poważnych tematów pojawia się sporo humoru – ten humor jednak często występuje w spotkaniach z Piotrem Langerem, przez co ...

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie...