Przejdź do głównej zawartości

Twój uśmiech - Ilona Gołębiewska


Ilona Gołębiewska po raz kolejny zabiera czytelnika w podróż z bohaterami, którzy mierzą się z codziennością, z życiowymi problemami, które często spadają na nich całkowicie niespodziewanie. Śmiało mogę nazwać Gołębiewską specjalistką od historii zupełnie zwyczajnych, które mimo to są naprawdę piękne! 

Lena jest samotną matką, a życie coraz częściej płata je figle. Problemy w pracy narastają, a jej córka jest wyśmiewana w szkole ze względu na brak ojca. Kiedy Lenie wydaje się, że gorzej już być nie może, los na chwilę zaczyna jej sprzyjać i wyciąga do niej pomocną dłoń. Zmierzające w dobrym kierunku sprawy okazują się jednak ciszą przed prawdziwą burzą. 

Już wielokrotnie w swoich recenzjach mówiłam o tym, że Ilona Gołębiewska to taka autorka, po której wiem, czego się spodziewać i wszystko to od jej książek dostaję. I tym razem nie było inaczej, chociaż muszę przyznać, że „Twój uśmiech” wciągnął mnie nieco bardziej, niż chociażby poprzednia książka tej autorki. Bardzo mi się spodobała historia Leny, wciągnęła mnie i trudno było mi się od niej oderwać. Z tej historii wydziera się bardzo dużo niedoskonałości, problemów i niesprawiedliwości losu, na szczęście jednak wszystko okraszone jest tą odrobiną szczęścia i przysłowiowego światełka w tunelu. 

Samotne rodzicielstwo i próby zapewnienia godnego życia swojej córce nie może być proste, a kiedy ojciec dziecka, który przed laty po prostu uciekł, zostawiając młodą kobietę z małym dzieckiem samą i bez środków do życia wraca i próbuje stać się kochającym ojcem, prezentami nadrabiając lata nieobecności, wierzę że można mieć dość. Lena dźwiga jednak to wszystko z zadziwiającą mocą, próbując jednocześnie poradzić sobie z problemami w pracy i uchronić córkę przed niepotrzebnym stresem. 

Za ogromny plus uważam to, że Gołębiewska kreuje zupełnie zwyczajnych bohaterów. Takich, którzy czasami nie radzą sobie z życiem, przytłaczają ich negatywne myśli i czasami zupełnie nie panują nad swoimi emocjami. Jakkolwiek to może zabrzmieć, ale naprawdę dobrze czyta się o bohaterach, którzy czasami się potykają, którzy nie radzą sobie z natłokiem różnych spraw, w których po prostu można odnaleźć siebie - niedoskonałego, mylącego się, ale mimo wszystko walczącego człowieka. Dlatego tak bardzo polubiłam Lenę, czasami była najlepsze w tym, co robiła, ale nawet ona musiała przełknąć gorycz porażki, musiała zmierzyć się ze złością swojej córki i z kolejnym mężczyzną, który ją porzucił. 

W prostocie jest metoda i Ilona Gołębiewska doskonale zdaje sobie z tego sprawę, opowiadając historie, które mimo swojej zwyczajności, chwytają za serce i odkrywają najpiękniejsze ludzkie emocje. „Twój uśmiech” rzuca zupełnie inne światło na kobiecą siłę, opowiada także o cudownej przyjaźni, bezinteresownej pomocy oraz, a może i przede wszystkim, o niesamowitej rodzicielskiej miłości. I może to brzmieć nieco banalnie, ale zapewniam, Gołębiewska potrafi pisać naprawdę pięknie, a jej najnowsza książka dosłownie pochłania i nie daje o sobie zapomnieć. 

Warto jeszcze zaznaczyć, że „Twój uśmiech” jest luźną kontynuacją książki „Twoja tajemnica”. Co prawda „luźną” jest tutaj słowem kluczem, ponieważ z powodzeniem możecie czytać je niezależnie, niemniej jeśli zaczniecie od „Twojego uśmiechu”, nieco zaspojlerujecie sobie wydarzenia z poprzedniej książki. Wolę o tym wspomnieć, bo nie każdy lubi najpierw poznać koniec jakiejś historii. Osobiście jednak zachęcam do poznania zarówno jednej, jak i drugiej książki!


Książka przeczytana w ramach współpracy z Wydawnictwem Muza

Recenzja dostępna także na portalu Poinformowani.pl

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m