Przejdź do głównej zawartości

Po pierwsze ja - Emma Reed Turrell


Kiedyś z góry klasyfikowałam poradniki i książki z gatunku rozwoju osobistego jako coś, co nie może być dobre. Błędnie myślałam, że wszystkie tego typu lektury opierają się na wmawianiu czytelnikowi, że jest piękny i zdolny, i nie ma dla niego rzeczy niemożliwych. Na szczęście, od jakiegoś czasu coraz częściej sięgam po książki z tego gatunku i za każdym razem odkrywam wartościowe, uświadamiające treści. Tak też było w przypadku „Po pierwsze ja”.

„Jak dbać o innych, nie zaniedbując siebie” głosi podtytuł książki i tak naprawdę oddaje istotę tej pozycji. Emma Reed Turrell prowadzi prywatny gabinet terapeutyczny w Winchester i w swojej książce próbuje wyjaśnić, co kieruje ludźmi, którzy chcą zadowolić innych, a także podpowiada, jak skupić się na sobie, jak odpuszczać i zaakceptować to, że ktoś może nas nie lubić. I choć okładka głosi, że to książka dla tych, którzy przepraszają nawet, jeśli nie zrobili nic złego, albo łatwiej im się z czymś zgodzić, niż próbować się nie zgodzić, to osobiście uważam, że bardzo wiele osób odnajdzie w tej książce swoje własne zachowania, które będą mogli, z pomocą Turrell, przepracować. 

„Po pierwsze ja” to przede wszystkim książka, która pokazuje wiele takich zachowań, z których powielania nawet nie do końca możemy sobie zdawać sprawę. Zgadzanie się na spotkanie z kimś, z kim tak naprawdę nie mamy ochoty się zobaczyć, zostanie w pracy by wykonać dodatkowe zadanie, mimo że mieliśmy zaplanowany wieczór i nie chcemy wykonywać nadprogramowej pracy, zapraszanie na wesele wszystkich, nawet najdalszych krewnych, mimo że pragniemy kameralnego przyjęcia. Takie z pozoru nic nie znaczące decyzje, tak naprawdę odciskają piętno na naszych uczuciach, wzmacniając naszą frustrację. Starając się zadowolić wszystkich dookoła, bardzo często zapominamy o swoich własnych potrzebach, przez co właśnie unieszczęśliwiamy siebie. 

Książka podzielona jest na kilka rozdziałów, każdy z nich porusza problem uszczęśliwiania w różnych aspektach naszego życia: jako rodzic, przyjaciel, w miejscu pracy czy w związku miłosnym. Wszystkie opisywane zachowania są dodatkowo wspomagane historiami pacjentów, którzy zgłaszali się do Turrell. Autorka przy każdej sytuacji proponuje również chwilę na zastanowienie, zadaje pytania i prosi o refleksje. 

Turrell wyjaśnia przeróżne przyczyny, które mogą stać za naszym zachowaniem. Bardzo często utarte schematy pozostają z nami od dzieciństwa, a niektóre zachowania mogą nam się wydawać normalne, chociaż wcale takimi nie są. Emma kładzie też nacisk na to, że nie każdemu nasza próba wprowadzenia zmian się spodoba - jeżeli nasza relacja z kimś opiera się tylko na uszczęśliwianiu innych, drugiej osobie może nie spodobać się nasz nagły sprzeciw. Jednak, jak autorka zaznacza, to my i nasze uczucia jesteśmy najważniejsi, nie żyjemy po to, aby zadowalać kogoś innego. 

To uświadamiająca, otwierająca oczy na różne zachowania w naszym życiu i, przede wszystkim, przystępnie napisana książka. Czyta się ją jak dobrą powieść, a można naprawdę dostrzec wiele błędów, które popełniamy, sprawiając, że czujemy się niekomfortowo czy po prostu nieszczęśliwie. Oczywiście, ta książka nie odmieni nagle Twojego życia - tak to niestety nie działa w przypadku żadnego poradnika. Mimo to, jest to praktyczny zbiór rad, które warto wcielić małymi krokami w swoje życie, aby egzystować przede wszystkim w zgodzie z samym sobą, aby stawiać swoje potrzeby na pierwszym miejscu i dzięki temu też wyeliminować ze swojego otoczenia ludzi, którzy tylko czegoś oczekują, nie dając w zamian nic od siebie.


Książka przeczytana w ramach współpracy z Wydawnictwem Muza

Recenzja dostępna także na portalu Poinformowani.pl 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m