Przejdź do głównej zawartości

Elżbieta, Filip, Diana i Meghan. Zmierzch świata Windsorów - Marek Rybarczyk


Windsorowie to zdecydowanie popularna rodzina, której losy śledzą miliony ludzi i dla ogromnej liczby osób to, co dzieje się za murami Pałacu Buckingham, jest niesamowicie ciekawą zagadką. Mam wrażenie, że o tej rodzinie nieustannie jest głośno. Kiedy zobaczyłam w zapowiedziach książkę Zmierzch rodziny Windsorów szalenie mnie ona zaciekawiła - tak naprawdę nigdy nie zgłębiałam się we wszelkie teorie spiskowe czy totalnie prywatne, może nawet ukrywane życie członków rodziny królewskiej. Postanowiłam sprawdzić, co do zaoferowania ma autor powieści i nie żałuję tego spotkania. 

Tak naprawdę ta książka zdecydowanie lepiej sprawdzi się w przypadku osób, które - podobnie jak ja - nigdy nie zgłębiały wiedzy o rodzinie królewskiej. Elżbieta, Filip, Diana i Meghan to książka napisana przystępnym językiem, którą bardzo przyjemnie się czyta. Tak naprawdę jest opisem dziejów rodziny Windsorów, z wiadomych przyczyn, w większości skupiona na wydarzeniach wokół Królowej Elżbiety. Jeżeli ktoś od dłuższego czasu interesuje się tą rodziną i pogłębia swoją wiedzę, ta książka może okazać się niespecjalnie przydatna - na pewno nie dowie się z niej niczego więcej, może jedynie uporządkować swoją wiedzę. 

Brakowało mi w tej książce nieco więcej opowieści o dzieciach Elżbiety - tak naprawdę dostajemy kilka wzmianek o rodzeństwie Karola, a cała uwaga skupiona jest właśnie na Następcy Tronu. Podobna sytuacja jest też w przypadku siostry Elżbiety - Małgorzaty; krótkie wzmianki i kilka historii to wszystko, co o niej przeczytamy. Wiem, że Harry wywołuje dużo większe emocje, jednak tak naprawdę pominięcie Williama też niezbyt mi się podobało - w końcu jest drugi w kolejce do tronu i przydałoby się zdecydowanie więcej informacji o nim i jego rodzinie. Zdaje sobie sprawę z tego, że aby opisać dokładnie wszystkie wydarzenia i każdą osobę, należącą do rodziny królewskiej, można by tworzyć książkę w nieskończoność i rozumiem, że autor skupiał się na tych ważniejszych i bardziej kontrowersyjnych osobach, ale ta pozycja mogłaby być zdecydowanie grubsza, a nieco więcej informacji o pominiętych osobach nadałaby całej historii pełniejszych kształtów. 

Jeżeli chodzi o całą historię - tak naprawdę człowiek gdzieś tam zdaje sobie sprawę z wyrzeczeń i kosztów, jakie ponosić muszą członkowie urodzeni w tak prestiżowej i ważnej rodzinie. Mimo to, kiedy czytałam o dzieciństwie zarówno Elżbiety, jak i później jej dzieci było mi po ludzku niesamowicie przykro. Zero ciepła, obecności rodziców, brak spotkań z rówieśnikami i zamknięcie w wielkim, zimnym pałacu - to tak naprawdę początek. Mimo luksusu i prestiżu, życie prowadzone przez tak ważne osoby musi być smutne i przygnębiające. Wystawieni na ogląd wszystkich, ścisłe przestrzeganie protokołu i tak naprawdę stała kontrola nad każdym krokiem - nawet najmniejszy błąd może wywołać ogromny skandal i kryzys monarchii. 

Powoływanie się na różnych biografów i ekspertów daje nam obraz każdej opisywanej osoby. Dodatkowo autor nie zapomniał o zdjęciach, których jest całkiem sporo w całej książce, oraz o kilku ciekawostkach. Naprawdę była to przyjemna lektura, którą mogę polecić wszystkim tym, którzy chcą nieco więcej dowiedzieć się o rodzinie królewskiej. 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m