Nieosiągalny - Ewelina Nawara, Małgorzata Falkowska

Do erotyków często podchodzę z dość dużym dystansem, ale właściwie sama nie do końca wiem, czym to jest spowodowane. Czasem obawiam się, że znajdę tam scenę seksu co drugą stronę i właściwie tyle. W przypadku Nieosiągalnego zaintrygował mnie opis, który zapowiadał współczesną wersję Kopciuszka. I jestem pod wrażeniem, jak bardzo ta książka mi się spodobała.

Przypadkowe spotkanie, które zmieni życie obojga. William jest księciem małego państwa, Olimpia to zwykła dziewczyna z Torunia, która każdą wolną chwilę poświęca nauce, aby sprostać oczekiwaniom swojego wymagającego ojca. Opowieść o silnym uczuciu, które przezwycięży wszelkie przeciwności.

To była naprawdę urocza historia. Co prawda do bólu przewidywalna, ale czytało się to tak płynnie i przyjemnie, że gdybym nie miała egzaminów, zaliczeń i pracy licencjackiej na głowie, prawdopodobnie przeczytałabym to przy jednym "posiedzeniu".

Mogłabym się trochę przyczepić do dialogów, które czasami dla mnie miały w sobie zgrzyt, nie odpowiadały mi do końca do całej sytuacji i miejscami były bardzo sztuczne. Ale naprawdę nawet nie mam ochoty szukać innych minusów tej powieści.

Przyjemna w obiorze, urocza do bólu - naprawdę potrzebowałam takiej powieści. Umili wieczory, ogrzeje. Jestem pod wrażeniem i zdecydowanie polecam, jeśli potrzebujecie czegoś lekkiego, o miłości i idealnego na wieczory.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie

Czytaj więcej

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.

Czytaj więcej

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m

Czytaj więcej

strangeerecenzuje

Szukaj na tym blogu