Przejdź do głównej zawartości

O życiu - Reinhold Messner

 


Reinhold Messner to zdecydowanie najpopularniejszy i wybitny himalaista, trudno - interesując się górami czy literaturą górską - przynajmniej nie kojarzyć jego nazwiska. Osobiście, bardzo ciekawiła mnie jego osoba. Tuż po obejrzeniu filmu Nanga Parbat, który opowiada o tragedii na Nagiej Górze (swoją drogą bardzo polecam tan film) nabrałam podwójnej ochoty, aby poznać historię Messnera. 

O życiu to książka zupełnie inna niż wszystkie inne biografie ludzi gór, które czytałam. To tak naprawdę siedemdziesiąt krótkich rozdziałów, podczas których Messner snuje reflekcje o życiu i górach. To była ciekawa przygoda - to książka to podróż wgłąb himalaisty, poznajemy jego przemyślenia i różne poglądy. To było bardzo ciekawe doświadczenie, ale mimo wszystko nie do końca do mnie trafiło. 

Sięgając po biografię ludzi gór oczekuję przede wszystkim opisu zdobywania szczytów, przemyśleń i emocji, które im wtedy towarzyszyły. W O życiu niestety trochę mi tego zabrakło. Oczywiście są opisy podejmowanych dróg, jednak to tylko krótkie wzmianki, które są przyczynkiem do snucia dalszych refleksji. 

Wiem, że to nie pierwsza i nie jedyna książka Reinholda, być może kiedyś sięgnę po inne i tam znajdę to, czego szukam. O życie było ciekawym doświadczeniem, ale momentami okazało się dość męczące. Ta pozycja na pewno nie znajdzie wielu fanów, ale być może kogoś zainteresują przemyślenia Messnera.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m