Przejdź do głównej zawartości

Martwa góra. Historia tragedii na przełęczy Diatłowa - Donnie Eichar

Na temat tego, co wydarzyło się w górach Ural w 1959 roku, powstało mnóstwo teorii, mniej lub bardziej prawdopodobnych. Rodziny, które pochowały swoich bliskich nigdy nie dowiedziały się, co tak naprawdę przydarzyło się młodym turystom. Kiedy Donnie Eichar usłyszał o tragedii i wątpliwościach co do jej okoliczności, postanowił przeprowadzić własne śledztwo, dotrzeć do dzienników turystów oraz rosyjskich dokumentów i odtworzyć najbardziej prawdopodobną wersje wydarzeń.  

Książka Martwa góra jest podzielona właściwie na trzy części, które przeplatają się ze sobą. Pierwsza część to rekonstrukcja całej podróżny młodych ludzi, na podstawie zapisków w dziennikach, zdjęć oraz relacji jedynego żyjącego członka ekipy Diatłowa. Druga część to historia poszukiwań studentów, kiedy stało się jasne, że turystom mogło się coś stać. Natomiast trzecia część to poszukiwania autora, wyprawa Amerykanina do Rosji i próba rozgryzienia zagadki. 

Jest to naprawdę bardzo ciekawie napisana książka. Autor przede wszystkim skupił się na dotarciu do faktów, na odtworzeniu najabrdziej prawdopodobnej wersji wydarzeń, a nie na snuciu kolejnych teorii spiskowych. Podobało mi się, że autor opisał wszystkie dotychczasowe przypuszczenia co do tego, co wydarzyło się w 1959 roku i gładko pokazał, dlaczego są one niespójne i nie mogą być uznane za prawdziwą wersję wydarzeń. Podchodził do faktów na chłodno i nie doszukiwał się wszędzie spisków.

W rozdziałach poświęconych przebiegowi wyprawy, autor przybliża nam również poszczególne postacie, które brały w niej udział i dzięki temu możemy w jakiś sposób poznać grupkę studentów i panujące w niej nastroje. 

Ciekawym zabiegiem było również odtworzenie wydarzeń, które miały miejsce tej feralnej nocy, na podstawie przeprowadzonych badań, popartych opiniami naukowców i po przeanalizowaniu wszystkich faktów w sprawie. 

Ostatecznie bardzo podobała mi się ta książka, głównie dzięki temu, że autor nie próbował na siłę pokazać, że jego punkt widzenia jest tym prawdziwym. Nie rozwijał kolejnch teorii spiskowych, a ponad to ukazał ich słabe strony. Łącząc fakty zgromadzone podczas śledztwa, długie rozmowy z ekspertami, własne doświadczenia i odczucia, kiedy podążał śladami ekipy Diatłowa. Ciekawa pozycja zarówno dla tych, którzy już wcześniej interesowali się sprawą jak i dla tych, którzy chcą poznać historię tej tragedii.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m