Przejdź do głównej zawartości

Głosy z zaświatów - Remigiusz Mróz



W małym miasteczku nic nie przechodzi bez echa. Seweryn musi mierzyć się z przeszłością i zdaniem, jakie wyrobili sobie o nim mieszkańcy Żeromic. Mimo wszystko nie dba o to, jakie plotki krążą na jego temat, najważniejsze dla niego jest to, aby jego Diablice były szczęśliwe. Pół roku po dramatycznych wydarzeniach Seweryn dalej nie potrafi zapomnieć o Kaji Burzyńskiej, z którą całkowicie stracił kontakt. Problemy jednak postanawiają ponownie dopaść byłego patomorfologa.

W Żeromicach ponownie dochodzi do mrożących krew w żyłach wydarzeń. Policja zwraca się do Seweryna z prośbą aby ten dokonał sekcji zwłok, upatrując w nim rozwiązania tajemnicy śmierci, której przyczyny nie jest w stanie dopatrzyć się miejscowy lekarz. Co gorsze, ofiarą jest siedmioletnia dziewczyna, a jej ciało wskazuje na to, jakby miała umrzeć śmiercią naturalną. Sprawa komplikuje się, kiedy Seweryn dostaje tajemniczą wiadomość, która wydaje się bezpośrednio związana ze śmiercią dziewczynki.

Przyznaję, że mniej więcej do połowy książki uważałam, że nic lepszego się już w tej historii nie wydarzy. Widziałam zbyt wiele podobieństw do pierwszej części, trochę jakbym czytała "Listy zza grobu" ubrane w inne śledztwo. Szybko jednak zmieniłam zdanie; nowe wątki, które wychodziły na jaw w sprawie powodowały, że nie mogłam myśleć o niczym innym. Nie ma co ukrywać, że jestem fanką pióra Mroza i tym razem również się nie zawiodłam. Mogę nawet śmiało stwierdzić, że zakończenie tej części, mimo że całkowicie złamało mi serce, było dużo lepsze od poprzedniej. Mam ogromną nadzieję, że to nie był koniec opowieści o Sewerynie i Kaji. Czekam na więcej!

Jeśli nie mieliście jeszcze styczności z serią o Sewerynie - śmiało możecie po nią sięgnąć. Główny bohater jest mocno charyzmatyczną postacią, a wszystkie moje kolorowe karteczki, którymi zaznaczam jakieś zabawne cytaty czy sceny, które bardziej mi się podobają, odnoszą się właśnie do niewybrednych wypowiedzi Seweryna. Mam nadzieję, że ta historia przypadnie wam do gustu tak samo, jak mi!

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody – Anna Fryczkowska

Jestem absolutną fanką Sagi o ludziach ziemi. Anna Fryczkowska stworzyła niesamowicie angażującą i emocjonalną serię, którą wspaniale się czyta! Odkrywanie wszystkich codziennych bolączek i małych radości wszystkich bohaterów jest naprawdę świetną przygodą i prawdziwie mi przykro, że „Wieczorne gody” zamykają tę serię. Jednocześnie, jest to – chociaż po drugim tomie bym nie przypuszczała – historia, która podobała mi się najbardziej z całej sagi. Świat pędzi do przodu, a wraz z nim pojawiają się drobne, ale jednak znaczące zmiany w mało wsi. I chociaż obyczaj, dopasowanie do społeczności, w której się żyje i postępowanie zgodnie z przekazywaną wiedzą z pokolenia na pokolenie nadal są bardzo ważne, pojawiają się postacie występujące przed szereg. Historia Marianny Betowej, kobiety, która lubiła postawić na swoim, niesamowicie przypadła mi do gustu. I chociaż we wszystkich tomach tej sagi pojawiają się silne, przodujące kobiety, tak to właśnie Marianna zrobiła na mnie największe wrażenie
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Niewiedza, Tożsamość, Nieśmiertelność, Spotkanie - Milan Kundera

Do tej pory nie miałam okazji spotkać się z literaturą Milana Kundery. Na szczęście z pomocą przyszło Wydawnictwo W.A.B., które wypuściło nowe wydania jego książek. Dzięki temu miałam okazję poznać cztery z jego powieści, nieco różne, ale dające pole rozważań. Niewiedza W tej książce znajdujemy historię Ireny i Josefa, którzy po wielu latach emigracji postanawiają wrócić do swojej ojczyzny. Szybko jednak okazuje się, że dwadzieścia lat to szmat czasu, a zmiany, które dokonały się zarówno w naszych bohaterach, jak i ich przyjaciołach, rodzinie i samej ojczyźnie, mogą okazać się zupełnie nie do przeskoczenia. „Niewiedza” to opowieść, w której losy tej dwójki splatają się i chociaż wydaje się, że łączy ich jedynie fakt przebywania poza krajem, to jednak okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Autor przeplata ich historie, w ciekawy sposób łączy ich życia ze sobą, a jednocześnie pokazuje, jak jedna decyzja może odmienić wszystko to, co do tej pory wydawało nam się bliskie i znajome.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Nieznośna lekkość bytu - Milan Kundera

„Nieznośna lekkość bytu” to zdecydowanie najpopularniejsza książka czeskiego pisarza, która w moich planach czytelniczych widniała już od bardzo długiego czasu. Korzystając ze wznowienia w nowym wydaniu tej powieści, mogłam w końcu sięgnąć po tę historię i poznać przyczyny jej popularności. Milan Kundera w charakterystyczny dla siebie sposób rozprawia się z ludzkimi słabościami, rozwodzi się nad przypadkowością naszego życia, a robi to w naprawdę ciekawy pisarsko sposób. W tej opowieści kręcimy się wokół życia Teresy i Tomasza, a zahaczamy także o życie kilku innych postaci. Nie brakuje w tej historii typowych dla Kundery wtrąceń i rozważań, które dopełniają całości. Sposób, w jaki Kundera przeplata życia bohaterów, znajdując w nich miejsca dla własnych, filozoficznych rozważań, jest naprawdę niesamowity. Z pozoru chaotyczne rozdziały zaczynają tworzyć większą całość, w której nietrudno doszukać się głębi i dopiero w momencie przewrócenia ostatniej strony dostajemy pełen obraz, który m
Prześlij komentarz
Czytaj więcej