strangeerecenzuje

"Wszystkich nas połączyła tragedia. To zbliża do siebie ludzi - dobrze wiedzieć, że ktoś inny przechodzi przez to samo piekło co ty - ale nie uśmierza bynajmniej bólu." Kiedy Nap otwiera drzwi dwóm funkcjonariuszom policji, jeszcze nie wie, że będzie musiał ponownie zmierzyć się z przeszłością. Nigdy nie zapomniał o tej tragicznej nocy. Kiedy po piętnastu latach dowiaduje się, że na miejscu przestępstwa, gdzie zginął policjant i jego dawny kolega ze szkoły, znaleziono odciski palców jego byłej dziewczyny, postanawia ponownie rozpocząć śledztwo.  Piętnaście lat temu Nap stracił wszystko. Jego brat bliźniak i jednocześnie najlepszy przyjaciel Leo zginął tragicznie razem ze swoją dziewczyną Dianą. Oficjalna wersja mówiła o tym, że pijani i pod wpływem narkotyków młodzi ludzie, popełnili razem samobójstwo. Również tej nocy dziewczyna Napa zniknęła bez śladu. Nigdy nie pogodził się z tymi wydarzeniami i kiedy nadarzyła się taka okazja, postanowił dowiedzieć się, co ta

Czasem wystarczy jeden impuls, żeby nasze powołanie poszło w zapomnienie. Właśnie takie kilka sekund sprawiło, że Filip zdjął koloratkę na dobre i związał się z Anetą. Planowali ślub w niedalekiej przyszłości, a tuż przed nim postanowili się wybrać na przedślubną podróż do Ziemi Świętej. Filipa zatrzymała w Polsce praca, ale po jego namowach, Aneta w końcu zgodziła się lecieć do Izraela sama. Filip szybko zdał sobie sprawę, że jego naciskanie na narzeczoną, by podróżowała bez niego, było najgorszą rzeczą, jaką mógł zrobić. Samolot, w którym oprócz Agaty znajdowało się 519 innych osób, zaginął bez śladu. Utracono kontakt z maszyną i całkowicie zniknęła z radarów. Nic nie wskazuje na zamach, porwanie, nie zgłaszano żadnych problemów przez załogę, a mimo to wszyscy uważają, że samolot musiał się rozbić. Filip usilnie stara się wierzyć, że taka maszyna nie mogła ot tak zniknąć bez śladu i nie dopuszcza do siebie myśli, że być może już nigdy nie zobaczy swojej ukochanej. Pewnego dn

"Bo czasami czuje się smutek, którego nie da się wyjaśnić." Kiedy Lara Jean próbowała pozbyć się ze swojego serca chłopca, którego pokochała, pisała do niego list. Miłosny i jednocześnie pożegnalny, w którym opisywała swoje skrywane uczucia, których nie była w stanie wypowiedzieć. Listy adresowała i wsadzała do pudełka na kapelusze, które dostała od swojej mamy. Dziewczyna nigdy nie planowała, by któryś z listów trafił do swojego adresata. Tymczasem pewnego dnia okazuje się, że ktoś jednak je wysłał.  Lara Jean jest jedną z trzech sióstr Covey, którymi samotnie opiekuje się ojciec. Najstarsza - Margot wyjeżdża do college'u, więc wszystkie jej obowiązki pozostają na głowie Lary Jean, której niestety wszystko wymyka się spod kontroli. Kiedy okazuje się, że każdy z pięciu chłopaków, do których dziewczyna napisała list, otrzymał wyznanie miłosne, Lara Jean wplątuje się w związek na niby. Z niewidzialnej dziewczyny Lara Jean nagle przekracza próg do świata

"Tak trudno jest odejść - dopóki się nie odejdzie. A wówczas to najłatwiejsza rzecz pod słońcem." Quentin Jacobsen prowadzi swoje zwyczajne, monotonne życie. Spóźnia się na umówioną godzinę z przyjacielem, żeby razem jechać do szkoły. Podwozi go więc mama, bo jako jedyny ze swoich znajomych, nie posiada własnego samochodu. Spotyka się ze znajomymi z orkiestry jeszcze przed pierwszym dzwonkiem i ucinają krótką pogawędkę. Po lekcjach Jacobson czeka na swoich przyjaciół - Radara i Bena, po czym wracają do domu. Nic specjalnego. Kiedy jednak sąsiadka Q, dawna znajoma i odwieczna miłość zjawia się pewnego wieczoru w oknie jego pokoju i proponuje nocną wyprawę w poszukiwaniu zemsty, Quentin jeszcze nie wie, że ta noc zmieni jego życie. Chłopak daje się namówić i przez całą noc jeżdżą razem z Margo Roth Spiegelman po mieście, zatrzymując się przy domach dawnych znajomych i mszcząc się, za wszystkie wyrządzone jej krzywdy. Ta noc sprawia, że Q będzie musiał porzucić sw

"Czasem życie to seria przeszkód, kwestia mozolnego podążania przed siebie krok za krokiem" Świat pogrążony jest w wojnie. W małym miasteczku we Francji Sophie, razem ze swoją siostrą próbują zachowywać pozory normalnego życia i dalej starają się prowadzić rodzinny hotel. Nie mają prawie nic do zaoferowania mieszkańcom St Peronne, mimo to Ci często przesiadują w restauracji. Pewnej nocy żołnierze niemieccy dowiadują się o nielegalnym przetrzymywaniu świni w hotelu Le Coq Rouge. Wyciągają z hotelu siłą Aureliena, najmłodszego z rodzeństwa i przeszukują ich dom. Sophie, znajdując w sobie niezrozumianą odwagę, ostro traktuje Kommandanta, pokazując jak bardzo nie podoba jej się całe zajście. Przez to sprowadza do swojego hotelu niemieckich żołnierzy - siostry będą gotować kolacje dla swoich wrogów.  Kobiety nie mają wyjścia, codziennie w pocie czoła gotują wyborne dania, w zamian nie dostając zupełnie nic. Jest to dla nich podwójną katorgą, ponieważ same chodzą gło